Evet bir Temmuz gününde de Tutunamayanlar romanını bitirmiş bulunuyorum. Öncelikle yazarın anlatımında, konuyu ele alışında, işleyişinde gösterdiği ustalık gerçekten bu eseri bir başyapıt yapmış. Ancak romanda o kadar çok Selim ışık, Turgut Özben gibi karakterler anlatılıyor ki siz de ister istemez bu roman karakterleriyle senli benli oluyorsunuz. Disconnectus erectus da denilen tutunamayanlardan siz de birisi olduğunuzu sanabilirsiniz. Karakterler çok çok iyi işlenmiş ve bir karakteri bir sürü kaynaktan, örneğin hem başkasının ağzından, hem kendi günlüğünden hem eserinden öğrendiğiniz için adeta siz de onunla birleşiyorsunuz.
Tutunamayanlar Türk edebiyatında önemli bir eser. İnternette daha çok bir kerede okunamadığı yarım bırakılıp tekrar okunduğu gibi yorumlar yapılmış. Ben kitabı tek seferde okudum ancak sıkıldığım için kitapla beraber başka kitapları da aynı anda okudum. Eserin bazı bölümleri ağır bir dille osmanlıca kelimeler kullanılarak yazılmış. Ancak anlamlarını googledan öğrenebiliyorsunuz. Ama bazen sık sık google’a kelime sormak gerekiyor.
Tutunamayanlarla ilgili değinmek istediğim bir diğer husus kitabın 1970 yılında yazılmasına rağmen sanki bugün yazılmış gibi okunabilmesi. Anlatılan şeyler hiç eskimemiş.
Tutunamayanlar çok çok özel bir kitap. Türk edebiyatı seven birisi bu kitabı mutlaka okumalı.
Ben Turgutla, Olric ile, Selim ile ve tabii ki Onu gönlümdeki ustalık makamına yerleştirdiğim Oğuz Atay ile geç kalmışım tanışmaya. Siz erken davranın.
Evet efendim her zamanki gibi incelememizde kitabın içeriğine çok fazla girmiyorum ki keyfi azalmasın.
Herkese keyifli okumalar. Okumak bir yolculuktur.
Pirikamp 
One thought on “Oğuz Atay- Tutunamayanlar”